Kalendarz
| pn |
wt |
sr |
cz |
pt |
so |
nd |
|
01 |
02 |
03 |
04 |
05 |
06 |
07 |
|
08 |
09 |
10 |
11 |
12
|
13 |
14 |
|
15 |
16 |
17 |
18
|
19
|
20 |
21 |
|
22 |
23
|
24
|
25 |
26 |
27 |
28 |
|
29 |
30 |
31 |
01 |
02 |
03 |
04 |
Najnowsze wpisy, strona 1
Nie znaliśmy się... Nigdy nie rozmawialiśmy, a jednak ta tragedia mnie dotknęła. Dlaczego giną niewinni ludzie? Dlaczego On musiał zginąć? Sąsiad... Kolega... Często mijałam go w parku. Czasem spotykałam na sali gimnastycznej. Czasem zatrzymywałam się, bo Monika czy Daria chciały z nim porozmawiać. Ja stałam i przysłuchiwałam się rozmowie. Uśmiechałam... On też się uśmiechał, zadowolony z życia. A teraz co? Już nie zobaczę Go w parku, ani na sali. Już nigdy Daria ani Monika nie zatrzymają się by z nim porozmawiać? Co czuje? Pustkę... I żal. Żal do Boga, że zabrał tak młodą osobę. Kto będzie następny? On? Ona? Ty? Ja...?
"Jak długo postoi jeszcze mój świat?
Dach trochę przecieka wiatr wieje przez szpary
I nie wiem, czy minął dzień czy sto lat
Bo zginął kalendarz i milczą zegary
Przez szpary w podłodze wysypał się czas
W szufladzie pod biurkiem nić pająk namotał
A ogień w kominku dawno już zgasł
I myszy zmarzięte biadolą po kątach
Przedwczoraj zwiał nawet mój wierny pies
Widocznie za ciasno mu było w tej budzie
A może uwierzył, że lepiej jest gdzieś
Że inny jest świat i są dobrzy ludzie
Nim w końcu zawali się mój domek z kart
Spakują walizki drzwi zamknę bez żalu
W maleńkiej łupinie popłynę przez świat
Bo jest gdzieś świat lepszy i muszę go znaleźć
Na brzegu mnie spotka ktoś taki jak ja
Przygarnie i powie, że płakać nie trzeba
Wiersz dla mnie napisze, odnajdzie mi psa
I razem pójdziemy po schodach do nieba..."
***
Dlaczego taka piosenka? Jest piękna? Idealnie oddaje mój obecny nastrój...? Tak...
"Wyrzuć to przez okno. Jeśli trafisz stąd za okno, to będziesz wielki, a jeśli i walniesz w szybę, to powiemy, że to Karol!"
Heh! Nie jest źle! I będzie jeszcze lepiej!
Jeszcze tylko impreza i weekend!
Jest koszmarnie, strasznie, beznadziejnie i w ogóle do dupy. Nie mogę chodzić do tej chorej szkoły! Nie chodzi o oceny, bo jakoś tam leci (choć jest to pierwszy rok, w którym nie będę miała paska... Tak. Już postawiłam krzyżyk.), ale o zachowanie niektórych osób... Czy ktoś też czuję się w szkole niechciany? Nieakceptowany przez klasę? Bo ja tak. Jest mi z tym źle. Kiedyś było fajnie... Nie znałam ich, oni nie znali mnie i było fajnie. A teraz? Gdyby mnie ignorowali, ale nie tak jak jest teraz... Niby nic nie robią, ale zabijają wzrokoiem, słowem... Bloi... No ale nic. Nie dam się! Nie poddam!! "Ona ma siłę, nie wiesz jak wielką..." A jak wasze samopoczucie?
Muszę coś w końcu napisać, bo nowy miesiąc, a mój blog pustkami świeci... Tulko zupełnie nie wiem co pisać... Zastanawiam się, czy pewna osoba ma adres na bloga, bo jeśli tak, to moje ole manewru w opisywaniu uczuć jest nieco (trochę mało powiedziane) ograniczone...
Może zacznę od zwykłych spraw. Tak jak to na większości blogów. Co robiłam i gdzie byłam? Sama nie wiem. Majówkę spędziłam w ukochanych Ujsołach, tyle że pogoda była niespecjalna. No tak... Faktycznie nie mam o czym pisać, skoro moim tematem jest pogoda... I to pogoda sprzed kilku dni. Potem co robiłam? Chodziłam do szkoły, uczyłam się (taaa... jasne, jasne) W zasadzie nic ciekawego. No wygrałam płytę, ale niestety nie jest to zachwycający zespół, a mianowicie T-love...
A w kwestii uczuć? A co mi tam! Niech wszyscy wiedzą! Jednego ktosia mam już gdzieś, a drugi nie jest mi obojętny, ale niestety przez tego pierwszego ten drugi ma mnie gdzieś... Na moje własne życzenie...
A dzisiaj było bardzo miło. Znowu poczułam się potrzebna. Teraz wiem, że mam przyjaciół. Zabawa nieziemska, a altanka w ogrodzie botanicznym w Brynku, odtąd będzie mi się kojarzyć tylko z Nimi... Z zapachem tabaki, śmiechem, ciupażką z Tatry, wodą mineralną niegazowaną Arctick, helikopterem lecącym nisko nad ogrodem i wielką, prawdziwą przyjaźnią... Chciałabym, żeby tak było już zawsze.
"Znaleźć swoją przyjaźń wśród innych przyjaźni jest tajemnicą szczęścia."